ροιγδέομαι

Μ

(για τη φωτιά) τρίζω και σφυρίζω, ηχώ με τριγμούς και συριγμούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. αντί τού ορθού ῥοιβδέομαι (< ῥοῖβδος «δυνατός ήχος»)].